MaZ – aka Cactus Club

MaZ

MaZ
Magdalenastraat 27
8200 Brugge

In 2003 staat Cactus op straat na de sluiting van de Club in de Sint-Jakobsstraat. Er wordt een oplossing gevonden in de nieuwe zaal die op dit moment wordt gebouwd aan de rand van de stad: de Magdalenazaal, of ietwat hipper, MaZ. Samen met Cultuurcentrum Brugge, dat vooral inzet op dans en theater, vult Cactus de zaal met topgroepen en opkomend talent uit binnen- en buitenland. Door het flexibel karakter van de MaZ is er veel mogelijk. Internationale kleppers als Paul Weller, Neneh Cherry, Afghan Whigs en DJ Krush geven er grote shows. Cactus plaatst in Brugge dubstep op de kaart door vroeg in te zetten op clubnights met Benga, Skream en Rusko. Maar er is ook ruimte voor muzikale ontdekkingen en nieuw talent. Onder andere Bonobo, 65Daysofstatic, Ólafur Arnalds, Oddisee en SUUNS spelen er vroeg in hun carrière.

’t Hof Van Commerce
Foto: Tom Leentjes

Bijna elke Belgische band die er toe doet passeert op een bepaald moment langs de ‘Cactus Club’ in Brugge. Oscar and the Wolf speelt er in 2011 nog als akoestisch folkpopgroepje in ware Mumford & Sons stijl. dEUS geeft in 2008 een sold out concert met in het voorprogramma een piepjonge Black Box Revelation, waarbij zo’n 10.000 gegadigden het ticketsysteem doen ontploffen. In 2013 neemt ‘t Hof Van Commerce er afscheid om in 2018 terug te komen en de zaal twee dagen na elkaar uit te verkopen. Met Brihang gaat het in 2019 bijna even snel.

Brihang
Foto: Michelle Geerardyn

Maar de strafste zegetocht in de recente geschiedenis is toch die van Whispering Sons, ook in 2019. Met een topconcert op Pukkelpop en overwinning op Humo’s Rock Rally in de achterzak krijgen ze een plaatsje voor een kleine clubshow om hun debuutalbum voor te stellen. De ticketverkoop is bijna niet bij te houden en uiteindelijk staat de groep voor een uitverkochte grote zaal waar ze een vlammend concert geven. Wie frontvrouw Fenne Kuppens die dag haar duivels zag ontbinden spreekt er nog van. De aanwezigen kregen er trouwens een schuimbekkende en crowdsurfende Aurélie Coppens van de feministische Luikse punkband Cocaine Piss bij. Heftige avond.

De MaZ heeft mogelijkheden maar ook veel beperkingen. Er is meer vraag naar data in de zaal dan beschikbaarheden en Cactus mist hierdoor de nodige flexibiliteit om te programmeren. De kleinere maar erg belangrijke concerten vergen veel werk en improvisatie om de zaal geschikt te maken en de link met de binnenstad wordt gemist. Eén en ander wordt opgevangen door te verhuizen naar externe locaties. Maar toch blijft de overtuiging dat een eigen stek nodig is om in het huidige muzieklandschap optimaal te kunnen werken.