Integratie van een contextspecifiek / situationeel kunstwerk

 

Designers: collectief PIRAAT

Pieter Van Snick & Raf Vaerewyck

 

Pieter Van Snick en Raf Vaerewyck vertrekken in hun creaties vanuit een origineel artistiek concept en laten zich geenszins inperken door materialen — zo lang die eerlijk, esthetisch verantwoord en van ontegensprekelijke kwaliteit zijn. Het collectief combineert hun savoir-faire en spelen met metaal, massief hout, plaatwerk en glas waarin de details hun creaties karakter geven: puur, zonder franje en hoogst origineel.

 

CONTEXT/OMGEVING

"Centraal samenkomen” in de architectuur van blaf architecten.

 

De in overleg met Blaf architecten uitgetekende plafond structuur is letterlijk het “centraal samenkomen” van de contouren van de bouw. Verschillende gebouwen met elk hun functie. Parallel aan de buitencontour van elk blok. De omtrekken worden parallel naar binnen geprojecteerd. Het is een Offset van de omtrek die centraal samenkomt. De specifieke driehoeken zijn een gevolg van de vorm van de bouw. Met Vilten blokken die variëren in niveaus wordt letterlijk nog een extra dimensie toegevoegd.

 

Het totaalbeeld van de plafondcreatie refereert op zich naar een gespiegeld hangend stadsbeeld. Het blauw weerspiegelt het aanwezige water in de stadskern van Brugge. Water is niet blauw maar wel een reflectie van het hemelse blauw.

 

Driehoeken hebben een inherente stijfheid vanwege hun hoekige structuur. Wanneer de hoeken van een driehoek worden ondersteund, kan de kracht gelijkmatig door de zijden van de driehoek worden verdeeld, waardoor stabiliteit ontstaat. De restruimte tussen de vlakken wordt actief gebruikt als onderdeel van het werk en ruimte.

 

GELUID

Het akoestische materiaal doorbreekt de weerkaatsing van geluidsgolven in de ruimte. Dit heeft een invloed op de gehele beleving in deze ruimte. Door het toevoegen van deze materialen verandert heel de balans in de ruimte. Het doorbreken van de geluidsgolven kan het algehele geluidsniveau in de ruimte verminderen en zorgen voor een beter spraakverstaanbaarheid. Met andere woorden stimuleert, optimaliseert het de dialoog tussen mensen. Akoestiek is relatief. Zo heeft elke omgeving nood aan zijn eigen nagalmtijd voor een optimale ervaring. We vangen en absorberen letterlijk de dialoog in de centrale publieke omgeving op.

 

Het foyer als tussenruimte in plaats en tijd. Besprekingen, analyses voor en na concerten, vertoningen. Vormen van ideeën, ontmoeten van gelijkgestemde zielen. De foyer als bemiddelaar. De volumes vangen de verhalen en momenten. Een opslagplaats van herinneringen.

 

Opvangen van verschillende niveaus klanken. Diversiteit in kleur klank en ruimte. Interactie tussen kunst en context. Elk materiaal heeft zijn eigen frequentie. Elke geluidsgolf zijn reflectie. Elk materiaal heeft zijn eigen absorbtiecapaciteit uitgedrukt in (rW).

 

KLEUR

De reflectie van kleur als toon.

 

Daar waar geluid de weerkaatsing is van geluidsgolven, is kleur de weerkaatsing van lichtgolven. Kleuren hebben een bepaalde plaats in het kleurenspectrum. Grijs als neutrale basistoon.

 

In de fotografie wordt een grijswaardenkaart gebruikt als een consistente referentie voor belichting. Een grijswaardenkaart kan ook worden gebruikt voor kleurkalibratie. Door de kaart in de foto op te nemen, kan de fotograaf de kleuren in de foto nauwkeuriger aanpassen, omdat de kaart een bekend kleurpunt vertegenwoordigt dat kan dienen als referentie voor kleurcorrectie. De grijstint op een kleurenkaart wordt meestal aangeduid als een neutrale grijswaarde, wat betekent dat het geen dominante kleurtint heeft. Het kan worden beschouwd als een kleurloze tint in het spectrum. In termen van kleurtemperatuur wordt een neutrale grijswaarde beschouwd als een middengrijs, dat wil zeggen, niet te warm (geelachtig) of te koel (blauwachtig). Het beton fungeert in deze ruimte als neutraal referentiepunt voor de kleuren.

 

Zo gaan ook de warme kleuren in dialoog met de koele kleuren waar het neutrale grijs dienst doet als referentiepunt. Kleur als persoonlijkheid. Kleur als identiteit. We voegen extreme kleuren toe in een neutrale omgeving. De basis is letterlijk de vermenging van het koude blauw en warme geel. GROEN.

 

MATERIAAL

Beton staat voor kracht, stabiliteit en de gebouwde omgeving, terwijl vilt kan verwijzen naar warmte, comfort en de menselijke aanraking. Het harde en solide karakter van beton kan worden verzacht en verzorgd door de toevoeging van vilt, waardoor er een gevoel van balans en harmonie ontstaat. De Lineaire betonstructuur als metafoor voor de stedelijke omgeving. Ingevuld door een diverse vilten maatschappij.

 

Beton: is een steenachtig bouwmateriaal wat kunstmatig wordt gemaakt en samengesteld wordt met cement, water, steenslag, grind en zand. Cement wordt harder, zodra er water toegevoegd wordt. Er is sprake van goed beton als er sprake is van een steenachtig materiaal.

 

Vilt: ontstaat door het vermengen van verschillende soorten losse vezels die zich met elkaar verbinden door inwerking van warmte, vocht, chemicaliën en druk. Vilt heeft een lange geschiedenis en is terug te vinden in verschillende culturen over de hele wereld.

 

vil·len (vilde, heeft gevild): 1. de huid afstropen van; het is op een oor (of: haar) na gevild, het is nagenoeg voltooid. Vilt (het; o; meervoud: vilten): 1. stof, gemaakt van samengeperste wol of haren. Vil·ten (bijvoeglijk naamwoord): 1. van vilt: vilten hoeden.

 

Joseph Beuys geloofde dat kunst een transformerende kracht had en dat vilt een belangrijk onderdeel was van zijn streven naar sociale verandering. Hij zag het als een materiaal dat zowel de kunstenaar als het publiek kon betrekken bij een proces van introspectie, reflectie en dialoog. Hij creëerde vaak ruimtes of omgevingen waarin vilt werd gebruikt om een gevoel van warmte, geborgenheid en gemeenschap op te roepen. Beuys gebruikte vilt ook als een materiaal voor zijn 'sociale sculpturen'. Hij organiseerde bijvoorbeeld workshops waarbij hij mensen uitnodigde om samen te werken en vilt te maken. Dit proces van gezamenlijk creëren en de ervaring van het werken met het materiaal stonden centraal in zijn kunstpraktijk. Beuys beschouwde vilt als een symbolisch materiaal dat stond voor warmte, bescherming en isolatie. Hij gebruikte vilt als een metafoor voor menselijke emoties en als een manier om de relatie tussen individuen en de samenleving uit te drukken.

 

“(sociale beeldvorming). De materialen vet en vilt waren een symbool van warmte. Hij stelde dit symbool gelijk aan ontwikkeling en creativiteit." (cultuurarchief Nederland -Beuys)