Deze Canadese shoegaze band is gegroeid uit een LAT-relatie tussen Jasamine White-Glutz en Laura Lloyd. De afstand tussen LA en Montreal overbrugden de meiden met het doorsturen van noisy popsongs, tot White-Glutz terugkeerde naar Montreal en No Joy eindelijk live kon spelen. Hun eerste concert (met de Amerikaanse surfband Best Coast) was meteen een voltreffer. Bethany Cosentino van Best Coast achteraf: "No Joy is the best band ever". De quote deed zijn werk en voor hun eerste langspeler 'Ghost Blonde' wisten de meisjes (ondertussen aangedikt met drummer Garland Hastings) Sune Rose Wagner van The Raveonettes te strikken als producer.
De sombere gitaren en etherische vocale harmonieën van No Joy doen vergelijkingen met Lush, Hüsker Dü en My Bloody Valentine alle eer aan!
